"رابعہ خضداری" کے نسخوں کے درمیان فرق
حذف شدہ مندرجات اضافہ شدہ مندرجات
م clean up, replaced: ← using AWB |
کوئی خلاصۂ ترمیم نہیں (ٹیگ: ترمیم از موبائل موبائل ویب ترمیم) |
||
سطر 1: | سطر 1: | ||
'''رابعه خضداری''' جو '''رابعه بلخی''' کےنام سے بھی مشهور ہیں،رابعہ پہلی [[فارسی زبان|فارسی]] گو [[شاعرہ]] تھیں۔ جو چوتھی صدی هجری کی فارسی شاعرہ کے طور پر مشہور ہوئیں.<ref>[http://persianacademy.ir/userfiles/file/gozaresh02/daneshname02.pdf گزارش فرهنگستان زبان و ادب فارسی. ص ۶۳]</ref> رابعه کے والد کعب قزداری تھے ۔آپ |
'''رابعه خضداری''' جو '''رابعه بلخی''' کےنام سے بھی مشهور ہیں،رابعہ پہلی, رابعه بلوچ [[فارسی زبان|فارسی]] گو [[شاعرہ]] تھیں۔ جو چوتھی صدی هجری کی فارسی شاعرہ کے طور پر مشہور ہوئیں.<ref>[http://persianacademy.ir/userfiles/file/gozaresh02/daneshname02.pdf گزارش فرهنگستان زبان و ادب فارسی. ص ۶۳]</ref> رابعه کے والد کعب قزداری تھے ۔آپ بلوچی النسل تھے اور [[خراسان]]، [[قندھار]]، بست کے حاکم رہے۔ |
||
===نمونہ کلام=== |
===نمونہ کلام=== |
نسخہ بمطابق 17:41، 14 جولائی 2016ء
رابعه خضداری جو رابعه بلخی کےنام سے بھی مشهور ہیں،رابعہ پہلی, رابعه بلوچ فارسی گو شاعرہ تھیں۔ جو چوتھی صدی هجری کی فارسی شاعرہ کے طور پر مشہور ہوئیں.[1] رابعه کے والد کعب قزداری تھے ۔آپ بلوچی النسل تھے اور خراسان، قندھار، بست کے حاکم رہے۔
نمونہ کلام
مرا بعشق همی متهم کنی به حیل چه حجت آری پیش خدای عزوجل به عشقت اندر عاصی همی نیارم شد بذنبم اندر طاغی همی شوی بمثل نعیم بی تو نخواهم جحیم با تو رواست که بی تو شکّر زهر است و با تو زهر عسل بروی نیکو تکیه مکن که تا یکچند به سنبل اندر پنهان کنند نجم زحل هرآینه نه دروغ است آنچه گفت حکیم فمن تکبر یوماً فبعد عز ذل دعوت من بر تو آن شد کایزدت عاشق کناد بر یکی سنگیندل نامهربان چون خویشتن تا بدانی درد عشق و داغ هجر و غم کشی چون بهجر اندر بپیچی پس بدانی قدر من ز بس گل که در باغ مأوی گرفت چمن رنگ ارتنگ مانی گرفت صبا نافهٔ مشک تبت نداشت جهان بوی مشک از چه معنی گرفت مگر چشم مجنون به ابر اندر است که گل رنگ رخسار لیلی گرفت به میماند اندر عقیقین قدح سرشکی که در لاله مأوی گرفت قدح گیر چندی و دنیی مگیر که بدبخت شد آنکه دنیی گرفت سر نرگس تازه از زرّ و سیم نشان سر تاج کسری گرفت چو رهبان شد اندر لباس کبود بنفشه مگر دین ترسی گرفت عشق او باز اندر آوردم به بند کوشش بسیار نامد سودمند عشق دریایی کرانه ناپدید کی توان کردن شنا ای هوشمند عشق را خواهی که تا پایان بری بس بباید ساخت با هر ناپسند زشت باید دید و انگارید خوب زهر باید خورد و انگارید قند توسنی کردم ندانستم همی کز کشیدن تنگتر گردد کمند حوالہ جات