محل زبان

محل زبان
(دیویہی)
مقامی	بھارت (جزیرۂ منیکوئی)
علاقہ	جنوبی ہند
نسلیت	محلی
لسانی خاندان	ہند۔یورپی ہند-ایرانی ہند-آریائی جنوبی ہند-آریائی جزیری ہند-آریائی دیویہی محل زبان
نظام کتابت	تانہ رسم خط ( 18 ویں صدی سے) دیویہی اکورو ( 18 ویں صدی تک)
رسمی حیثیت
دفتری زبان	مالدیپ بصورتِ دیویہی زبان
منظم از	دیویہی زبان اکادمی
زبان رموز
آیزو 639-1	dv
آیزو 639-2	div
آیزو 639-3	div

محل زبان بھارت کی متحدہ عملداری لکشادیپ کے منیکوئی جزیرے میں مستعمل ایک زبان ہے۔ یہ دراصل دیویہی زبان کی ایک قسم اور بولی ہے۔ اس زبان کے بولنے والے محلی کہا جاتا ہے۔

نمونہ

تانہ رسم خط	معنى	محل انتساخ	رومن تلفظ	دیواناگری	اردو رسم الخط	صوتیات
الله	الله		Allah		الله	-style="text-align:center"	ޝަހަރު	شہر	śaharu	Shaharu	शहरु	شَهَرُ	-style="text-align:center"	ހެކި	شہادت	heki	Heki		هېكِ
ޙައްޤު	حق	ḥaqqu	h'aqqu		حَقُّ
ޝުކުރިއްޔާ	شکریہ		Shukuriyyaa		شُكُرِيّا	-style="text-align:center"	ބިމުބައްޅަ	لگڑبھگا		Bimuballha		بِمُبَلَّ
އިންސާނު	انسان	insānu			إنْسانُ
ހިތް	قلب		Hith		هِتْ

• تانہ رسم خط:

މާއްދާ 1 — ހުރިހާ އިންސާނުން ވެސް އުފަންވަނީ، ދަރަޖަ އާއި ޙައްޤު ތަކުގައި މިނިވަންކަމާއި ހަމަހަމަކަން ލިބިގެންވާ ބައެއްގެ ގޮތުގައެވެ. އެމީހުންނަށް ހެޔޮ ވިސްނުމާއި ހެޔޮ ބުއްދީގެ ބާރު ލިބިގެން ވެއެވެ. އަދި އެމީހުން އެކަކު އަނެކަކާ މެދު މުޢާމަލާތް ކުރަންވާނީ އުޚުއްވަތްތެރި ކަމުގެ ރޫޙެއް ގައެވެ.

• رومن انتساخ:

māddā 1 — hurihā insānun ves ufanvanī, daraja āi ḥaqqu takugai minivankamāi hamahamakan libigenvā ba-egge gotuga-eve. Emīhun-naṣ heyo visnumāi heyo buddīge bāru libigen ve-eve. Adi emīhun ekaku anekakā medu mu’āmalāÿ kuranvānī uxuvvaÿteri kamuge rūḥek ga-eve.

• اردو ترجمہ:

ur